Στις 26-05-2005, ημέρα Πεμ, και ώρα 10:13 +0300, ο/η Πιστιόλης Κωνσταντίνος έγραψε: > > > > Δείτε το πολύ καλό κείμενο του Βασίλειου Αργυρόπουλου με τίτλο "Θέματα > > ετυμολογίας και ορθογραφίας: Απαντήσεις σε «αρχαιολάτρες» και άλλους > > ερασιτέχνες γλωσσολόγους" (2003), το οποίο παραθέτει όλες τις απόψεις Θέλω να κάνω μια ερώτηση. Πιστεύτε ότι όταν εξετάζουμε μια γλώσσα (είτε φυσική είτε προγραμματιστική) αυτό που μας ενδιαφέρει είναι τί ακριβώς; α. Η ιστορικότητά της; β. Αν και πώς αυτή εξελίχθηκε μέσα από τα χρόνια ή τους αιώνες ή γ. Τελικά η λειτουργικότητα της και ο σκοπός που αυτή πρέπει να εξυπηρετεί; Προσωπικά πιστεύω ότι το γ. είναι η μόνη απάντηση. Δυστυχώς όμως στο επίπεδο της φυσικής γλώσσας είναι το τελευταίο που εξετάζεται αν κανεις του δίνει σημασία κι όλας. Χίλιοι δύο άλλοι λόγοι, πολιτικοί, θρησκευτικοί, κοινωνικοί ...κλπ μπορεί να παίξουν ρόλο στην επιλογή και την διαμόρφωση μιας γλώσσας που θα μιλά μια μερίδα πληθυσμού εκτός από την λειτουργικότητά της. Στην περίπτωσή μας λοιπόν δυστυχώς οι από εμάς δεν έχουμε ιδέα και άποψη για ποιό λόγο χρησιμοποιούμαι τίς λέξεις που εκφέρουμε και κυρίως δεν συνειδητοποιούμε (ακόμα και αν τους έχουμε διδαχθεί) τους κανόνες πάνω στους οποίους στηρίζονται και την λειοτυργικότητα που αυτοί έχουν. Με αυτό σαν δεδομένο δεν μπορούμε να εξετάσουμε αν μια νέα λέξη πρέπει να προφέρεται ή να γράφεται με το Χ ή τον Y τρόπο ακριβώς γιατί έχουμε πλήρη (τις περισσότερες φορές) άγνοια των κανόνων και του σκοπού που αυτοί εξυπηρετούν. Το ακόμα πιο θλιβερό είναι ότι αυτή την άγνοια την έχουν και οι θεωρητικά "ειδικοί" με αποτέλεσμα να επιβάλλουν λόγο της "ειδικότητας" τους μια άναρχη και καθαρά προσωπική θεώρηση της γλώσσας με βάση την άποψη που έχουν αυτοί για το θέμα. Κύριοι η γλώσσα μπορεί να έχει μια δυναμική παρόλα αυτά δεν μπορεί να είναι ένα σύστημα άναρχο που ο καθένας θα κάνει ότι του κατέβει. Δεν μπορεί επειδή για κάποιους αιώνες ένας λαός που θεωρούμε ότι είμαστε εμείς οι Έλληνες (τουλάχιστον με αυτό τον τρόπο αποκαλούμε τους εαυτούς μας) έφτασε σε σημείο να ομιλεί παρά ελάχιστα την μητρική του γλώσσα, να την "εμπλουτίζει" λόγω της αμάθειας που επικρατουσε για τόσους αιώνες, κα λόγω της έλλειψης κρατικής οντότητας που θα μπορούσε να θέσει κάποιους στοιχιώδους κανόνες ή θα μπορούσε να διδάξει στα εκπαιδευτικά της ιδρύματα μια επίσημη ελληνική γλώσσα, να θεωρούμε ελληνική γλώσσα αυτό το άναρχο συνοθύλευμα που χρησιμοποιούμε. Το ξέρω ακούγεται λίγο σκληρό (και άστοχο ίσως γιατί ο γραφών είναι χείριστος χρήστης ακόμα και της νεοελληνικής) παρόλα αυτά ειναι μια αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα. Η θέση αυτή δεν εχει να κάνει ούτε με πολιτικές, ούτε θρησκευτικές ούτε οποιεσδήποτε άλλες απόψεις. Η άποψη αυτή λέει ότι καλώς ή κακώς η αρχαία ελληνική (η αττική, η ελληνιστική ή όποια άλλη διάλεκτος) ήταν μια πολύ σωστά δομημένη γλώσσα που εξυπηρετούσε την επικοινωνία των χρηστών της χωρίς κόπο, είχε δομή και δυνατότητα επέκτασης και πιστεύω ότι η χρήση της συγκεκριμένης γλώσσας ήταν ένας από τους παράγοντες που συντέλεσαν στην παραγωγή υψηλής ποιότητας πολιτισμού και γνώσης. Δεν το βλέπω σωβινιστικά κάθε άλλο. Προσπαθώ να το δώ αντικειμενικά. Και βλέποντάς το έτσι είναι φανερό ότι όσο εκφυλίζεται ένας πολιτισμός ή μια κοινωνία έτσι εκφυλίζεται και η γλώσσα της. Για να αποφευχθεί κάτι τέτοιο θα πρέπει οι δομές της γλώσσας να είναι προτυποποιημένες και βέβαια σχεδιασμένες με σωστά πρότυπα. Αν νομίζετε ότι στην νέα ελληνική συμβαίνει κάτι τέτοιο και ότι υπάρχουν οι συγκροτημένοι φορείς που ενδιαφέρονται και διαχειρίζονται την εξέλιξη της ελληνικής γλώσσας τότε πραγματικά mea culpa. > -- Panagiotis Kranidiotis <kranidiotis@vatica.org>
Attachment:
signature.asc
Description: =?iso-8859-7?Q?=C1=F5=F4=FC?= =?iso-8859-7?Q?_=F4=EF?= =?iso-8859-7?Q?_=F3=E7=EC=E5=DF=EF?= =?iso-8859-7?Q?_=F4=EF=F5?= =?iso-8859-7?Q?_=EC=E7=ED=FD=EC=E1=F4=EF=F2?= =?iso-8859-7?Q?_=E5=DF=ED=E1=E9?= =?iso-8859-7?Q?_=F8=E7=F6=E9=E1=EA=DC?= =?iso-8859-